2.3 Peruntukan Utama Perlembagaan Malaysia

Bab ini akan membincangkan tentang peruntukan utama yang terkandung dalam perlembagaan. Selain itu membincangkan hak asasi kebebasan individu.

Pengenalan
Perlembagaan Persekutuan Malaysia terhasil sejak kemerdekaan masih mengekalkan peruntukan-peruntukan penting dalam perlembagaan seperti hak asasi, kewarganegaraan, hak istimewa orang Melayu, agama dan bahasa. Ini merupakan satu langkah untuk merealisasikan cita-cita mewujudkan sebuah negara yang demokrasi dan adil untuk semua pihak.


Bahasa
Bahasa Melayu telah menjadi bahasa perantaraan semenjak abad ke-15 dengan wujudnya Kesultanan Melayu Melaka. Pada zaman penjajahan British, bahasa Melayu mulai merosot memandangkan bahasa Inggeris lebih diutamakan. Kedudukan bahasa Melayu dikaji semula dalam pembentukan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu. Kedudukan bahasa Melayu telah dimaktubkan dalam Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan Malaysia yang memperuntukan bahasa Melayu mestilah digunakan untuk maksud-maksud rasmi (termasuk apa-apa maksud sesuatu pihak berkuasa awam). Perkara ini juga melindungi bahasa-bahasa lain dan tidak ada sesiapa pun yang dilarang daripada menggunakan bahasa lain selain bahasa Melayu.

Agama
Perkara 3 (1) Perlembagaan Persekutuan Malaysia memperuntukan agama Islam sebagai agama bagi Persekutuan, tetapi Perlembagaan Persekutuan juga memberi kebebasan kepada semua individu untuk mengamalkan agamanya sendiri secara aman dan harmoni di mana-mana bahagian Persekutuan. Raja/Sultan bertindak sebagai Ketua Agama di negerinya. Manakala YDPA juga berperanan sebagai Ketua Agama Islam hanya di negerinya sahaja, Melaka, Pulau Pinang dan Wilayah Persekutuan termasuk Sabah dan Sarawak. Mengikut perlembagaan,agama Islam terletak dalam Senarai Negeri. Ini bermaksud hanya negeri-negeri sahaja yang berkuasa dalam hal perundangan agama Islam. Antara perkara yang terkandung di bawah kuasa perundangan negeri mengenai Islam ialah:

1. Hukum syarak dan undang-undang diri dan keluarga

2. Adat istiadat Melayu

3. Wakaf

4. Fitrah

5. Zakat

6. Baitulmal

7. Masjid

8. Mahkamah Syariah

Kewarganegaraan
Peruntukan-peruntukan pemerolehan kewarganegaraan disenaraikan dalam Bahagian 3, Perkara 14 hingga Perkara 22 Perlembagaan Persekutuan. Perkara 23 hingga Perkara 28 Perlembagaan Persekutuan pula, menyenaraikan ciri yang berkaitan dengan kehilangan kewarganegaraan. Seseorang itu boleh mendapatkan kewarganegaraan. Seseorang itu boleh mendapatkan kewarganegaraan melalui empat cara, iaitu:

1. Secara kuat kuasa undang-undang

2. Secara pendaftaran/permohonan

3. Secara masukan/naturalisasi

4. Secara cantuman wilayah


Hak Istimewa Orang Melayu
Menurut Perkara 160 (2) Perlembagaan Persekutuan Malaysia, orang Melayu ditakrifkan sebagai:

1. Seorang yang beragama Islam.

2. Bertutur bahasa Melayu.

3. Mengamalkan adat istiadat Melayu.

4. Lahir sebelum hari merdeka sama ada di Persekutuan atau di Singapura, atau pada hari merdeka dia bermastautin di Persekutuan atau di Singapura.

Manakala, Bumiputera di Sabah dan Sarawak (termasuk bukan Melayu) tergolong menerima keistimewaan seperti mana yang diperoleh orang Melayu di Tanah Melayu. Antara perkara yang termasuk dalam keistimewaan orang Melayu sebagai kaum Bumiputera ialah:

1. Perkhidmatan awam 

2. Ekonomi

3. Pendidikan


Hak Asasi
Kebebasan asasi seseorang individu telah diperuntukkan dalam bahagian-bahagian Perlembagaan Persekutuan. Perkara-perkara kebebasan asasi adalah seperti berikut: 

1. Kebebasan diri

2. Keabdian dan kerja paksa

3. Kesamarataan di sisi undang-undang

4. Larangan buang negeri dan kebebasan bergerak

5. Kebebasan bercakap, berhimpun dan menubuhkan persatuan

6. Kebebasan beragama

7. Kesamarataan dalam pelajaran

8. Hak untuk berharta

9.Perlindungan daripada undang-undang jenayah yang berkuat kuasa kebelakangan dan perbicaraan berulang.

*Video url : Peruntukan Utama Perlembagaan Malaysia
https://www.youtube.com/watch?v=ZlB6NauWOPU 

Sumber : Teks Pengajian Tinggi Fajar Bakti. Pengajian Malaysia (2004)